OPIS TECHNOLOGII STOSOWANEJ PRZEZ NASZĄ FIRMĘ
Zachęcamy do zapoznania się z artykułem opracowanym wspólnie z prof. Zofią Sadecką opublikowanym w pozycji: „Oczyszczanie ścieków i przeróbka osadów ściekowych” pod redakcją naukową prof. Zofii Sadeckiej i dr Sylwi Myszograj będącą materiałem pomocniczym na X ogólnopolskiej Konferencji Naukowo – Technicznej „WODA – ŚCIEKI – ODPADY W ŚRODOWISKU” zorganizowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim w dniach 21-22 maja 2007 r.:
PROCESY TLENOWO-BEZTLENOWE w cyrkulacyjnym przepływowym reaktorze biologicznym – plik pdf – do pobrania.
– Część mechaniczna
Stopień mechaniczny rozwiązany jest standardowo, ale firma preferuje najnowocześniejsze, zintegrowane bloki, gdzie w jednej szczelnej obudowie usuwane są z dużą skutecznością skratki, piasek i tłuszcze.
Przygotowujemy własne rozwiązania konstrukcyjne, które są konkurencyjne cenowo, a jakością nie odbiegają od najnowszych rozwiązań stosowanych w świecie.
– Reaktor biologiczny
Proces technologiczny oparty jest o cyrkulacyjny, samosterowny, hybrydowy reaktor biologiczny wykorzystujący osad czynny w postaci kłaczkowatej zawiesiny i biomasy osiadłej (immobilizowanej) na zanurzonych złożach przepływowych.
Reaktor biologiczny w standardzie jest to pierścieniowy zbiornik umiejscowiony na zewnętrznej stronie płaszcza osadnika wtórnego (zbiornik w zbiorniku).
Możliwe są jednak inne konfiguracje, które można dowolnie modelować w zależności m.in. od istniejących obiektów.
– Osadnik wtórny
Osadnik wtórny w standardzie jest osadnikiem radialnym i stanowi centralną część pierścieniowego reaktora. Służy on do rozdzielenia mieszaniny ścieków i osadu przepływającej z reaktora. Oddzielony osad recyrkuluje się z powrotem do reaktora, a nadmiar osadu odprowadzany jest do dalszej przeróbki.
– Gospodarka osadowa
Dzięki immobilizacji, osiadła na złożach błona biologiczna ma znacznie większą koncentrację od struktur zawieszonych. Po oderwaniu się od złoża i wymieszaniu z osadem pływającym w osadniku wtórnym daje wyższą zawartość suchej masy w osadzie nadmiernym. W wielu przypadkach już z osadnika wtórnego otrzymano 96% uwodnienia. Pozwala to na duże zagęszczenia w zbiornikach osadu nadmiernego, gdzie w standardzie prowadzony jest proces stabilizacji tlenowej, który jest bardzo korzystny ze względu na eliminacje beztlenowych organizmów mogących stanowić zagrożenie dla człowieka (larwy przetrwalnikowe pasożytów) przy rolniczym wykorzystaniu odwodnionych osadów.
Osad otrzymywany z takiego procesu bardzo łatwo poddaje się odwadnianiu. Stosując prasy komorowe przy aplikacji samego wapna i PIXu można otrzymać nawet 40% suchej masy. Ponadto aplikacja wapna do osadu na tym etapie, eliminuje niepotrzebny już stopień higienizacji, a osady, bezpośrednio nadają się do przyrodniczego, a nawet rolniczego zagospodarowania.
– III stopień doczyszczania – ciek biostabilizacji – sztuczna rzeka
Trzecim stopniem oczyszczania jest labiryntowa przepływowa komora – ciek biostabilizacji, czyli sztuczna rzeka (dawniej stosowano też nazwę „Laguna hydroponiczna”, czy „hydroponik”). Symuluje ona w zintensyfikowanej formie procesy samooczyszczania zachodzące w rzekach i ma na celu ostateczne doczyszczenie i naturalizowanie ścieków oczyszczonych do stanu jak najbardziej zbliżonego charakterem hydrobiologicznym do wód odbiornika, jak również pełni ważną funkcję zbiornika buforowego.
Ten element oczyszczalni ma szczególne znaczenie w przypadku oczyszczalni przemysłowych, stanowi bowiem dodatkowe zabezpieczenie wód odbiornika. Jest to bardzo ważne zwłaszcza, gdy odbiornik ścieków oczyszczonych jest specjalnie chroniony – np. programem NATURA 2000.